کستینگ ها

سیلیکون ها به گروهی از مواد پلیمری گفته می شود که به دلیل ساختار شیمیایی و مولکولی، نسبت سایر مواد آلی مقاومت مکانیکی و حرارتی بیشتری دارند. سیلیکون های قالبگیری به طور وسیع در الگو برداری از نمونه ها و ساخت قطعات کامپوزیتی با اشکال پیچیده هندسی کاربرد دارند. سیلیکون های قالبگیری (RTV(Room Temperature Vulcanization در دمای محیط پخت می شود، به همین دلیل به سیلیکون های قالبگیری هواپخت نیز شهرت دارند. از جمله ویژگی های سیلیکون قالبگیری هوا پخت، عدم چسبندگی به سطوح نمونه که منجر به آسیب رسیدن به قالب می شود و انعطاف مطلوب آن می باشد. سیلیکون قالبگیری به رنگ سفید بوده و به دلیل ویسکوزیته مناسب برای نمونه برداری از اغلب الگوهای پیچیده هندسی مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون قالبگیری RTV از نوع سیلیکون قالبگیری عمومی بوده و به دلیل مورد استفاده قرارگرفتن در طیف وسیعی از نمونه برداری ها، عملکرد مطلوب در برابر کشش و پارگی، جمع شوندگی و کاهش حجم حداقلی پس از عملیات پخت و عدم تغییر شکل به مرور زمان، به سیلیکون قالبگیری مرسوم و متداول، معروف است.

به لایه بسیار نازک و متخلخل که روی قطعه کامپوزیتی را می‌پوشاند و ضمن فشرده سازی لایه‌های قطعه کامپوزیتی در اثر اختلاف فشار و عبور رزین اضافی از خود و انتقال به نمد رزین‌گیر مانع چسبیدن نمد رزین‌گیر به قطعه کامپوزیتی می‌شود، لایه تنفس (Nylon Release Peel Ply) می‌گویند. لایه‌ تنفس با عرض‌های مختلف برای پوشش قطعه کامپوزیتی عرضه می‌شود که میزان تخلخل و نرخ عبور رزین از لایه تنفس متناسب با رزین مورد استفاده و ابعاد قطعه کامپوزیتی انتخاب می‌شود.

کربنات کلسیم، مواد معدنی جامد و سفیدرنگ می‌باشد که به صورت قابل توجه در ترکیبات سنگ‌های معدنی در تمام دنیا یافت می‌گردد. از دیگر نام‌های این ماده معدنی، کلسیت، آراگونیت، سنگ آهک و سنگ مرمر می‌باشد. ساختار شیمیایی کربنات کلسیم از پیوند اتم کلسیم با اتم کربن و سه اتم اکسیژن ایجاد شده است. پودر کربنات کلسیم در صنایع گوناگون از جمله تولید پلاستیک، پلیمر، لاستیک سازی، صنعت بلور و شیشه، صنایع ساختمانی و چسب مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاربرد کربنات کلسیم در صنایع مختلف به خلوص کربنات کلسیم و اندازه ذرات آن بستگی دارد. کربنات کلسیم از نظر املاح آلی بسیار کامل بوده و به همین دلیل به عنوان افزودنی به محصولات خوراکی حیوانی افزوده می‌شود.

چاپد شیشه یا همان الیاف خرد شده شیشه، از تبدیل الیاف شیشه به قطعات کوچک تر ایجاد می شود. به منظور افزایش استحکام ماتریس در تمامی جهت ها به طور همگن و یکنواخت، از رویکرد افزودن چاپد شیشه به ماده زمینه استفاده می شود، تا با کمترین افزایش وزن تحمیلی به سیستم، سبب ارتقا استحکام و مقاومت در مواد گردد. با توجه به ایجاد پیوند قوی و میان الیاف چاپد شیشه و رزین های پلیمری، از این الیاف جهت تقویت مواد و پوشش ها و جلوگیری از ایجاد ترک، به طور قابل توجهی مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله ویژگی های مسلح کردن بتن و یا مواد پلیمری به وسیله چاپد شیشه، مقاومت در محیط های فعال شیمیایی و جلوگیری از ایجاد ترک ناشی از بارگذاری سیکلی بر روی سیستم است. علاوه بر این الیاف خرد شده شیشه با انتقال بار وارد بر سیستم به بتن، موجب افزایش ظرفیت باربری سازه می گردند. اندازه و میزان چاپد مورد نیاز برای افزودن به بتن، متناسب با استحکام مورد انتظار از بتن است، این در حالی است که افزودن بیش از اندازه چاپد شیشه و یا اختلاط ناقص چاپد شیشه در مخلوط بتن تازه، سبب رخداد پدیده ای به نام کلوخه ای شدن می گردد، کلوخه ای شدن در حقیقت یک جا انباشته شدن الیاف خرده شده شیشه، در کنار یکدیگر می باشد. رخداد این پدیده باعث کاهش خواص بتن نهایی و ایجاد آسیب در سازه می گردد. در صورت اختلاط کامل، استفاده از ماده ای یکنواخت متشکل از چاپد الیاف شیشه و ماده زمینه پلیمری و یا پایه سیمانی، موجب کاهش ترک خوردگی در محصول نهایی و جلوگیری از تغییر شکل مواد در گذر زمان می شود.