دریل همزن

به لایه بسیار نازک و متخلخل که روی قطعه کامپوزیتی را می‌پوشاند و ضمن فشرده سازی لایه‌های قطعه کامپوزیتی در اثر اختلاف فشار و عبور رزین اضافی از خود و انتقال به نمد رزین‌گیر مانع چسبیدن نمد رزین‌گیر به قطعه کامپوزیتی می‌شود، لایه تنفس (Nylon Release Peel Ply) می‌گویند. لایه‌ تنفس با عرض‌های مختلف برای پوشش قطعه کامپوزیتی عرضه می‌شود که میزان تخلخل و نرخ عبور رزین از لایه تنفس متناسب با رزین مورد استفاده و ابعاد قطعه کامپوزیتی انتخاب می‌شود.

کیسه وکیوم از جمله تجهیزات مورد نیاز به منظور تولید قطعات کامپوزیتی می‌باشد که بایستی نسبت استحکام به وزن بالایی دارا باشند. از جمله ویژگی‌های کیسه وکیوم، عدم کاهش خواص در تماس با انواع رزین و تحمل درجه حرارت بالا می‌باشد. در تولید قطعات کامپوزیتی، با ایجاد خلا در کیسه وکیوم، رزین اضافی از میان لایه‌های کامپوزیتی به روش ایجاد فشار به کیسه وکیوم منتقل و از آن خارج می‌شود. کیسه وکیوم در عرض های‌مختلف مناسب برای تولید قطعات کامپوزیتی در ابعاد گوناگون و با تحمل دمای بالاتر از 200 درجه سانتیگراد سازگار با دمای پخت انواع رزین‌ها عرضه می‌گردد. از دیگر مزیت‌های بارز کیسه وکیوم شفافیت و عدم پارگی در کناره‌ها و بخش‌های قله‌ای قطعات می‌باشد که در زمان ایجاد خلا و چسبیدن به قطعه از پارگی کیسه وکیوم و نقص فرآیند تولید قطعه جلوگیری می‌کند.

لیتوپون یا همان ریزدانه‌های سفید رنگی که با نام روی سفید در صنایع مختلف کاربرد دارد، شامل ترکیب سولفید روی و سولفات باریم می‌باشد.  میانگین اندازه ذرات لیتوپون، 1 تا 3 میلیمتر و وزن مخصوص لیتوپون 2/4 گرم بر سانتیمتر مکعب می‌باشد. ذرات لیتوپون در محیط اسیدی واکنش انجام نمی‌دهد و هیچگونه عارضه سمی ندارد. به منظور تهیه رنگدانه لیتوپون، ابتدا مخلوطی از سولفات باریم و کربن اکتیو با نسبت‌های مختلف به صورت قالبی پرس می‌شوند، در ادامه سولفات باریم پرس شده در بستر کربن، در دمای نزدیک به 1200 درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت احیا می‌گردد. بر اساس نسبت‌های استوکیومتری، واکنش تشکیل لیتوپون، پس از تهیه محلول‌های سولفات روی و سولفید باریم، دمای واکنش در محدوده 80 درجه سانتیگراد کنترل می‌شود.

سیلیکون حرارتی (HTV (High Temperature Vulcanization، جامد دو جزئی بوده که به منظور ساخت قالب های پرسی حراراتی و دما بالا، مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون حرارتی از مقاومت بسیار بالایی در برابر پارگی و تخریب برخوردار است و قرارگرفتن طولانی مدت در معرض حرارت، مانع کاهش خواص مکانیکی و حرارتی آن می شود. سیلیکون قالبگیری حرارتی، از انعطاف پذیری مطلوب برخوردار است، به گونه ای که عملیات قالبگیری با سرعت مطلوب و بر روی نمونه های هندسی مختلف، قابل انجام است. عمده تفاوت سیلیکون های حرارتی در مقایسه با سیلیکون های قالبگیری مرسوم، توانایی تحمل دماهای بالاتر و انجام قالبگیری پرسی می باشد. سیلیکون های حرارتی علاوه بر مقاومت در دماهای بالا، در دمای پایین نیز عملکرد بسیار خوبی دارند به طوری که تا دمای نزدیک به 70- درجه سانتیگراد خصوصیات انعطاف پذیری و الاستیسیته خود را دارا است و خواص مکانیکی و حرارتی آن، تغییر چندانی نمی کند. در کنار ویژگی های ذکرشده، مقاومت سیلیکون های حرارتی در برابر شرایط محیطی مختلف از جمله، قرار گرفتن در معرض محیط های خورنده، اشعه یو وی و محیط های فرسایشی مانع آسیب رسیدن به آن می شود.