روغن سیلیکون

سیلیکون ها به گروهی از مواد پلیمری گفته می شود که به دلیل ساختار شیمیایی و مولکولی، نسبت سایر مواد آلی مقاومت مکانیکی و حرارتی بیشتری دارند. سیلیکون های قالبگیری به طور وسیع در الگو برداری از نمونه ها و ساخت قطعات کامپوزیتی با اشکال پیچیده هندسی کاربرد دارند. سیلیکون های قالبگیری (RTV(Room Temperature Vulcanization در دمای محیط پخت می شود، به همین دلیل به سیلیکون های قالبگیری هواپخت نیز شهرت دارند. از جمله ویژگی های سیلیکون قالبگیری هوا پخت، عدم چسبندگی به سطوح نمونه که منجر به آسیب رسیدن به قالب می شود و انعطاف مطلوب آن می باشد. سیلیکون قالبگیری به رنگ سفید بوده و به دلیل ویسکوزیته مناسب برای نمونه برداری از اغلب الگوهای پیچیده هندسی مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون قالبگیری RTV از نوع سیلیکون قالبگیری عمومی بوده و به دلیل مورد استفاده قرارگرفتن در طیف وسیعی از نمونه برداری ها، عملکرد مطلوب در برابر کشش و پارگی، جمع شوندگی و کاهش حجم حداقلی پس از عملیات پخت و عدم تغییر شکل به مرور زمان، به سیلیکون قالبگیری مرسوم و متداول، معروف است.

چاپد شیشه یا همان الیاف خرد شده شیشه، از تبدیل الیاف شیشه به قطعات کوچک تر ایجاد می شود. به منظور افزایش استحکام ماتریس در تمامی جهت ها به طور همگن و یکنواخت، از رویکرد افزودن چاپد شیشه به ماده زمینه استفاده می شود، تا با کمترین افزایش وزن تحمیلی به سیستم، سبب ارتقا استحکام و مقاومت در مواد گردد. با توجه به ایجاد پیوند قوی و میان الیاف چاپد شیشه و رزین های پلیمری، از این الیاف جهت تقویت مواد و پوشش ها و جلوگیری از ایجاد ترک، به طور قابل توجهی مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله ویژگی های مسلح کردن بتن و یا مواد پلیمری به وسیله چاپد شیشه، مقاومت در محیط های فعال شیمیایی و جلوگیری از ایجاد ترک ناشی از بارگذاری سیکلی بر روی سیستم است. علاوه بر این الیاف خرد شده شیشه با انتقال بار وارد بر سیستم به بتن، موجب افزایش ظرفیت باربری سازه می گردند. اندازه و میزان چاپد مورد نیاز برای افزودن به بتن، متناسب با استحکام مورد انتظار از بتن است، این در حالی است که افزودن بیش از اندازه چاپد شیشه و یا اختلاط ناقص چاپد شیشه در مخلوط بتن تازه، سبب رخداد پدیده ای به نام کلوخه ای شدن می گردد، کلوخه ای شدن در حقیقت یک جا انباشته شدن الیاف خرده شده شیشه، در کنار یکدیگر می باشد. رخداد این پدیده باعث کاهش خواص بتن نهایی و ایجاد آسیب در سازه می گردد. در صورت اختلاط کامل، استفاده از ماده ای یکنواخت متشکل از چاپد الیاف شیشه و ماده زمینه پلیمری و یا پایه سیمانی، موجب کاهش ترک خوردگی در محصول نهایی و جلوگیری از تغییر شکل مواد در گذر زمان می شود.

کستینگ در اصطلاح به معنی ریخته گری بوده و کستینگ ها به رزین هایی که قابلیت ریخته شدن در قالب را دارند گفته می شود از جمله این رزین ها می توان به رزین اپوکسی، رزین پلی یورتان و رزین پلی استر اشاره کرد که با قابلیت ها و کاربردهای گسترده به عنوان رزین کستینگ نیز، مورد استفاده قرار می گیرند. رزین های کستینگ با ژل تایم مناسب و افزایش دمای نرمال به هنگام ترکیب با هارنر، نسبت به سایر رزین ها متمایزند، این ویژگی ها سبب ایجاد یک لایه ضخیم از رزین های با قابلیت کستینگ بدون ایجاد ترک در قطعه می گردد، از جمله ویژگی های رزین های کستینگ، عدم خوداشتعالی این رزین ها هنگام ترکیب با هاردنر در قالبگیری حجیم می باشد. رزین های دسته وینیل استر چنانچه با روش قالبگیری و کستینگ مورد استفاده قرار گیرند با افزایش دما، دچار سوختی می گردند و خواص رزین کاهش می یابد. به همین دلیل رزین های پلی استر به دلیل خصوصیات و عملکرد مطلوب و همچنین صرفه اقتصادی، بیشترین کاربرد در کستینگ را دارا هستند.

به گروهی از مواد شیمیایی که به رزین های اپوکسی افزوده می شوند و باعث سخت شدن مواد ترکیبی حاصله می گردند سخت کننده اپوکسی ( هاردنر) می نامند. سخت کننده ها با توجه به واکنش های کاتالیستی که پس از افزودن آن ها به رزین رخ می دهد تنوع گسترده ای دارند از جمله سخت کننده های اپوکسی با کاربرد بسیار گسترده در صنعت، سخت کننده اپوکسی EPIKURE™ Curing Agent F205 متعلق به شرکت Hexion ایالات متحده آمریکا است. فرمولاسیون و ساختار شیمیایی سخت کننده اپوکسی EPIKURE™ Curing Agent F205 حدود 6 تا 8 درصد حاوی نیتروژن است. سخت کننده اپوکسی شرکت Hexion ایالات متحده با مشخصه تجاری F205 به عنوان جزء دوم به رزین های اپوکسی اضافه می شود. وابسته به کاربرد، جرم مولکولی و نوع رزین اپوکسی، سخت کننده مورد استفاده قرار می گیرد. سخت کننده اپوکسی F205 از نوع پلی سیکلو آلیفاتیک آمین می باشد و در دمای اتاق ویسکوزیته حدود 0/6PS را دارا است.