روغن سیلیکون

کستینگ در اصطلاح به معنی ریخته گری بوده و کستینگ ها به رزین هایی که قابلیت ریخته شدن در قالب را دارند گفته می شود از جمله این رزین ها می توان به رزین اپوکسی، رزین پلی یورتان و رزین پلی استر اشاره کرد که با قابلیت ها و کاربردهای گسترده به عنوان رزین کستینگ نیز، مورد استفاده قرار می گیرند. رزین های کستینگ با ژل تایم مناسب و افزایش دمای نرمال به هنگام ترکیب با هارنر، نسبت به سایر رزین ها متمایزند، این ویژگی ها سبب ایجاد یک لایه ضخیم از رزین های با قابلیت کستینگ بدون ایجاد ترک در قطعه می گردد، از جمله ویژگی های رزین های کستینگ، عدم خوداشتعالی این رزین ها هنگام ترکیب با هاردنر در قالبگیری حجیم می باشد. رزین های دسته وینیل استر چنانچه با روش قالبگیری و کستینگ مورد استفاده قرار گیرند با افزایش دما، دچار سوختی می گردند و خواص رزین کاهش می یابد. به همین دلیل رزین های پلی استر به دلیل خصوصیات و عملکرد مطلوب و همچنین صرفه اقتصادی، بیشترین کاربرد در کستینگ را دارا هستند.

به منظور افزایش مقاومت در برابر بارهای فشاری و کنترل ارتعاشات سازه ای در سیستم های تحت تاثیر بارگذاری دینامیکی از گروت اپوکسی استفاده می شود، گروت اپوکسی سه جزئی بوده و از رزین اپوکسی، هاردنر و ریزدانه های معدنی تشکیل شده است. از جمله ویژگی های گروت اپوکسی قابلیت چسبندگی به مواد فلزی و بتنی و خود تراز شوندگی می باشد. علاوه بر این ویژگی ها گروت اپوکسی پس از عملیات پخت، دچار کاهش حجم و یا همان جمع شدگی حجمی نمی گردد، به همین دلیل برای بسیاری از کاربردها مانند نصب پایه های جرثقیل و فونداسیون ها مورد استفاده قرار می گیرد. در ترکیب اجزا گروت اپوکسی، ابتدا جز پودری با رزین اپوکسی مخلوط می گردد، اختلاط به صورت کامل و پیوسته انجام می شود تا از پدیده کلوخه ای شدن ریزدانه های معدنی، جلوگیری به عمل آید و ملاتی یکنواخت ایجاد شود، سپس جز سوم گروت اپوکسی یا همان سخت کننده رزین اپوکسی به گروت افزوده می شود و پس از اختلاط مجدد گروت به منظور کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.

سیلیکون حرارتی (HTV (High Temperature Vulcanization، جامد دو جزئی بوده که به منظور ساخت قالب های پرسی حراراتی و دما بالا، مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون حرارتی از مقاومت بسیار بالایی در برابر پارگی و تخریب برخوردار است و قرارگرفتن طولانی مدت در معرض حرارت، مانع کاهش خواص مکانیکی و حرارتی آن می شود. سیلیکون قالبگیری حرارتی، از انعطاف پذیری مطلوب برخوردار است، به گونه ای که عملیات قالبگیری با سرعت مطلوب و بر روی نمونه های هندسی مختلف، قابل انجام است. عمده تفاوت سیلیکون های حرارتی در مقایسه با سیلیکون های قالبگیری مرسوم، توانایی تحمل دماهای بالاتر و انجام قالبگیری پرسی می باشد. سیلیکون های حرارتی علاوه بر مقاومت در دماهای بالا، در دمای پایین نیز عملکرد بسیار خوبی دارند به طوری که تا دمای نزدیک به 70- درجه سانتیگراد خصوصیات انعطاف پذیری و الاستیسیته خود را دارا است و خواص مکانیکی و حرارتی آن، تغییر چندانی نمی کند. در کنار ویژگی های ذکرشده، مقاومت سیلیکون های حرارتی در برابر شرایط محیطی مختلف از جمله، قرار گرفتن در معرض محیط های خورنده، اشعه یو وی و محیط های فرسایشی مانع آسیب رسیدن به آن می شود.

لیتوپون یا همان ریزدانه‌های سفید رنگی که با نام روی سفید در صنایع مختلف کاربرد دارد، شامل ترکیب سولفید روی و سولفات باریم می‌باشد.  میانگین اندازه ذرات لیتوپون، 1 تا 3 میلیمتر و وزن مخصوص لیتوپون 2/4 گرم بر سانتیمتر مکعب می‌باشد. ذرات لیتوپون در محیط اسیدی واکنش انجام نمی‌دهد و هیچگونه عارضه سمی ندارد. به منظور تهیه رنگدانه لیتوپون، ابتدا مخلوطی از سولفات باریم و کربن اکتیو با نسبت‌های مختلف به صورت قالبی پرس می‌شوند، در ادامه سولفات باریم پرس شده در بستر کربن، در دمای نزدیک به 1200 درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت احیا می‌گردد. بر اساس نسبت‌های استوکیومتری، واکنش تشکیل لیتوپون، پس از تهیه محلول‌های سولفات روی و سولفید باریم، دمای واکنش در محدوده 80 درجه سانتیگراد کنترل می‌شود.