پودر هیدروکسید آلومینیوم

به منظور افزایش مقاومت در برابر بارهای فشاری و کنترل ارتعاشات سازه ای در سیستم های تحت تاثیر بارگذاری دینامیکی از گروت اپوکسی استفاده می شود، گروت اپوکسی سه جزئی بوده و از رزین اپوکسی، هاردنر و ریزدانه های معدنی تشکیل شده است. از جمله ویژگی های گروت اپوکسی قابلیت چسبندگی به مواد فلزی و بتنی و خود تراز شوندگی می باشد. علاوه بر این ویژگی ها گروت اپوکسی پس از عملیات پخت، دچار کاهش حجم و یا همان جمع شدگی حجمی نمی گردد، به همین دلیل برای بسیاری از کاربردها مانند نصب پایه های جرثقیل و فونداسیون ها مورد استفاده قرار می گیرد. در ترکیب اجزا گروت اپوکسی، ابتدا جز پودری با رزین اپوکسی مخلوط می گردد، اختلاط به صورت کامل و پیوسته انجام می شود تا از پدیده کلوخه ای شدن ریزدانه های معدنی، جلوگیری به عمل آید و ملاتی یکنواخت ایجاد شود، سپس جز سوم گروت اپوکسی یا همان سخت کننده رزین اپوکسی به گروت افزوده می شود و پس از اختلاط مجدد گروت به منظور کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.

نوار سیل یا همان نوار وکیوم برای آب بندی و ایجاد خلا در کیسه وکیوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. نوار سیل با عرض‌های مختلف همانند رول‌های چسب دو طرفه تولید و عرضه می‌گردد. در هنگام استفاده از نوار وکیوم بایستی لبه‌های کیسه خلا که نوار به آن می‌چسبد عاری از هرگونه مواد ناخالصی و گردوغبار باشد. پس از چسباندن نوار سیل به لبه‌های کیسه خلا، لبه ثانویه کیسه خلا بر روی نوار سیل قرار گرفته و سپس فشرده سازی دو لبه بر روی یکدیگر، سبب گسترش عرض نوار سیل و آب بندی کامل کیسه خلا می‌شود.

لیتوپون یا همان ریزدانه‌های سفید رنگی که با نام روی سفید در صنایع مختلف کاربرد دارد، شامل ترکیب سولفید روی و سولفات باریم می‌باشد.  میانگین اندازه ذرات لیتوپون، 1 تا 3 میلیمتر و وزن مخصوص لیتوپون 2/4 گرم بر سانتیمتر مکعب می‌باشد. ذرات لیتوپون در محیط اسیدی واکنش انجام نمی‌دهد و هیچگونه عارضه سمی ندارد. به منظور تهیه رنگدانه لیتوپون، ابتدا مخلوطی از سولفات باریم و کربن اکتیو با نسبت‌های مختلف به صورت قالبی پرس می‌شوند، در ادامه سولفات باریم پرس شده در بستر کربن، در دمای نزدیک به 1200 درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت احیا می‌گردد. بر اساس نسبت‌های استوکیومتری، واکنش تشکیل لیتوپون، پس از تهیه محلول‌های سولفات روی و سولفید باریم، دمای واکنش در محدوده 80 درجه سانتیگراد کنترل می‌شود.

چاپد شیشه یا همان الیاف خرد شده شیشه، از تبدیل الیاف شیشه به قطعات کوچک تر ایجاد می شود. به منظور افزایش استحکام ماتریس در تمامی جهت ها به طور همگن و یکنواخت، از رویکرد افزودن چاپد شیشه به ماده زمینه استفاده می شود، تا با کمترین افزایش وزن تحمیلی به سیستم، سبب ارتقا استحکام و مقاومت در مواد گردد. با توجه به ایجاد پیوند قوی و میان الیاف چاپد شیشه و رزین های پلیمری، از این الیاف جهت تقویت مواد و پوشش ها و جلوگیری از ایجاد ترک، به طور قابل توجهی مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله ویژگی های مسلح کردن بتن و یا مواد پلیمری به وسیله چاپد شیشه، مقاومت در محیط های فعال شیمیایی و جلوگیری از ایجاد ترک ناشی از بارگذاری سیکلی بر روی سیستم است. علاوه بر این الیاف خرد شده شیشه با انتقال بار وارد بر سیستم به بتن، موجب افزایش ظرفیت باربری سازه می گردند. اندازه و میزان چاپد مورد نیاز برای افزودن به بتن، متناسب با استحکام مورد انتظار از بتن است، این در حالی است که افزودن بیش از اندازه چاپد شیشه و یا اختلاط ناقص چاپد شیشه در مخلوط بتن تازه، سبب رخداد پدیده ای به نام کلوخه ای شدن می گردد، کلوخه ای شدن در حقیقت یک جا انباشته شدن الیاف خرده شده شیشه، در کنار یکدیگر می باشد. رخداد این پدیده باعث کاهش خواص بتن نهایی و ایجاد آسیب در سازه می گردد. در صورت اختلاط کامل، استفاده از ماده ای یکنواخت متشکل از چاپد الیاف شیشه و ماده زمینه پلیمری و یا پایه سیمانی، موجب کاهش ترک خوردگی در محصول نهایی و جلوگیری از تغییر شکل مواد در گذر زمان می شود.