پودر میکروسیلیکا

سیلیکون های بهداشتی شفاف، بیشتر در صنایع پزشکی و الکترونیک کاربرد دارد، به منظورآب بندی و ایجاد پوشش عایق بر روی بردهای الکترونیکی از سیلیکون های شفاف استفاده می شود، قطعات الکترونیکی و تجهیزات مخابراتی پوشش داده شده به وسیله سیلیکون های شفاف در محیط های مرطوب و زیر دریا نصب و در مدار قرار می گیرند. در زمینه فناوری پزشکی نیز سیلیکون های بهداشتی، موجب ساخت قطعات نمونه با هزینه کم و متناسب با قوانین سخت گیرانه حوزه سلامت می باشند. قالبگیری از اعضای مختلف بدن به منظور ساخت نمونه های مصنوعی، لرزه گیر قطعات حساس حوزه دیجیتال، محافظ گوشی های تلفن همراه و ساخت عینک های غواصی از دیگر کاربردهای سیلیکون های بهداشتی و شفاف می باشد.  

نوار سیل یا همان نوار وکیوم برای آب بندی و ایجاد خلا در کیسه وکیوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. نوار سیل با عرض‌های مختلف همانند رول‌های چسب دو طرفه تولید و عرضه می‌گردد. در هنگام استفاده از نوار وکیوم بایستی لبه‌های کیسه خلا که نوار به آن می‌چسبد عاری از هرگونه مواد ناخالصی و گردوغبار باشد. پس از چسباندن نوار سیل به لبه‌های کیسه خلا، لبه ثانویه کیسه خلا بر روی نوار سیل قرار گرفته و سپس فشرده سازی دو لبه بر روی یکدیگر، سبب گسترش عرض نوار سیل و آب بندی کامل کیسه خلا می‌شود.

سیلیکون ها به گروهی از مواد پلیمری گفته می شود که به دلیل ساختار شیمیایی و مولکولی، نسبت سایر مواد آلی مقاومت مکانیکی و حرارتی بیشتری دارند. سیلیکون های قالبگیری به طور وسیع در الگو برداری از نمونه ها و ساخت قطعات کامپوزیتی با اشکال پیچیده هندسی کاربرد دارند. سیلیکون های قالبگیری (RTV(Room Temperature Vulcanization در دمای محیط پخت می شود، به همین دلیل به سیلیکون های قالبگیری هواپخت نیز شهرت دارند. از جمله ویژگی های سیلیکون قالبگیری هوا پخت، عدم چسبندگی به سطوح نمونه که منجر به آسیب رسیدن به قالب می شود و انعطاف مطلوب آن می باشد. سیلیکون قالبگیری به رنگ سفید بوده و به دلیل ویسکوزیته مناسب برای نمونه برداری از اغلب الگوهای پیچیده هندسی مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون قالبگیری RTV از نوع سیلیکون قالبگیری عمومی بوده و به دلیل مورد استفاده قرارگرفتن در طیف وسیعی از نمونه برداری ها، عملکرد مطلوب در برابر کشش و پارگی، جمع شوندگی و کاهش حجم حداقلی پس از عملیات پخت و عدم تغییر شکل به مرور زمان، به سیلیکون قالبگیری مرسوم و متداول، معروف است.

دی اکسید تیتان یا تیتانیا، اولین بار در سال 1923 به تولید صنعتی رسید. تیتان از سنگ معدن‌های مختلف از جمله ایلمنیت به دست آمده است. ماده حجیم دی اکسید تیتانیوم از نظر شیمیایی بی اثر است و تحت تاثیر نور آفتاب رنگ خود را حفظ می‌کند. یک پیگمنت در حقیقت یک پودر جامد غیر قابل حل در یک رزین می‌باشد که می‌توان آن را در رزین پخش نمود. پیگمنت دی اکسید تیتانیوم به دلیل قدرت پوشش و قیمت مناسب‌تر نسبت به سایر پیگمنت‌ها، در صنایع رنگ کاربرد گسترده‌ای دارد. تیتان به طور قابل ملاحظه‌ای غیرفعال بوده و در اسیدهای رقیق آلی و معدنی، آب، بازها و حلال‌های آلی نامحلول می‌باشد، ولی در اسیدهای سولفوریک حل می‌گردد.