نوار وکیوم

چاپد شیشه یا همان الیاف خرد شده شیشه، از تبدیل الیاف شیشه به قطعات کوچک تر ایجاد می شود. به منظور افزایش استحکام ماتریس در تمامی جهت ها به طور همگن و یکنواخت، از رویکرد افزودن چاپد شیشه به ماده زمینه استفاده می شود، تا با کمترین افزایش وزن تحمیلی به سیستم، سبب ارتقا استحکام و مقاومت در مواد گردد. با توجه به ایجاد پیوند قوی و میان الیاف چاپد شیشه و رزین های پلیمری، از این الیاف جهت تقویت مواد و پوشش ها و جلوگیری از ایجاد ترک، به طور قابل توجهی مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله ویژگی های مسلح کردن بتن و یا مواد پلیمری به وسیله چاپد شیشه، مقاومت در محیط های فعال شیمیایی و جلوگیری از ایجاد ترک ناشی از بارگذاری سیکلی بر روی سیستم است. علاوه بر این الیاف خرد شده شیشه با انتقال بار وارد بر سیستم به بتن، موجب افزایش ظرفیت باربری سازه می گردند. اندازه و میزان چاپد مورد نیاز برای افزودن به بتن، متناسب با استحکام مورد انتظار از بتن است، این در حالی است که افزودن بیش از اندازه چاپد شیشه و یا اختلاط ناقص چاپد شیشه در مخلوط بتن تازه، سبب رخداد پدیده ای به نام کلوخه ای شدن می گردد، کلوخه ای شدن در حقیقت یک جا انباشته شدن الیاف خرده شده شیشه، در کنار یکدیگر می باشد. رخداد این پدیده باعث کاهش خواص بتن نهایی و ایجاد آسیب در سازه می گردد. در صورت اختلاط کامل، استفاده از ماده ای یکنواخت متشکل از چاپد الیاف شیشه و ماده زمینه پلیمری و یا پایه سیمانی، موجب کاهش ترک خوردگی در محصول نهایی و جلوگیری از تغییر شکل مواد در گذر زمان می شود.

دی اکسید تیتان یا تیتانیا، اولین بار در سال 1923 به تولید صنعتی رسید. تیتان از سنگ معدن‌های مختلف از جمله ایلمنیت به دست آمده است. ماده حجیم دی اکسید تیتانیوم از نظر شیمیایی بی اثر است و تحت تاثیر نور آفتاب رنگ خود را حفظ می‌کند. یک پیگمنت در حقیقت یک پودر جامد غیر قابل حل در یک رزین می‌باشد که می‌توان آن را در رزین پخش نمود. پیگمنت دی اکسید تیتانیوم به دلیل قدرت پوشش و قیمت مناسب‌تر نسبت به سایر پیگمنت‌ها، در صنایع رنگ کاربرد گسترده‌ای دارد. تیتان به طور قابل ملاحظه‌ای غیرفعال بوده و در اسیدهای رقیق آلی و معدنی، آب، بازها و حلال‌های آلی نامحلول می‌باشد، ولی در اسیدهای سولفوریک حل می‌گردد.

به لایه بسیار نازک و متخلخل که روی قطعه کامپوزیتی را می‌پوشاند و ضمن فشرده سازی لایه‌های قطعه کامپوزیتی در اثر اختلاف فشار و عبور رزین اضافی از خود و انتقال به نمد رزین‌گیر مانع چسبیدن نمد رزین‌گیر به قطعه کامپوزیتی می‌شود، لایه تنفس (Nylon Release Peel Ply) می‌گویند. لایه‌ تنفس با عرض‌های مختلف برای پوشش قطعه کامپوزیتی عرضه می‌شود که میزان تخلخل و نرخ عبور رزین از لایه تنفس متناسب با رزین مورد استفاده و ابعاد قطعه کامپوزیتی انتخاب می‌شود.