دانشنامه

وال مش چیست؟

امروزه در صنعت ساخت و ساز، نیاز به تکنولوژی‌های نوین برای تقویت ساختار سازه‌ها در برابر نیروهای طبیعی مثل زلزله و باد و … احساس می‌شود. روش وال مش به عنوان یک نوآوری در زمینه وال پست، برای افزایش استحکام دیوار سازه‌ها طراحی شده است. این سیستم که در استاندارد 2800 تحت عنوان «مسلح کردن دیوار با شبکه الیاف» آمده، از مواد پیشرفته‌ای مانند توری فایبرگلاس و پلاستر استفاده می‌کند و در دسته فناوری‌های کامپوزیت FRCM قرار دارد. روش وال مش باعث کاهش هزینه‌ها، سهولت اجرا و افزایش سرعت عملیات مهارسازی دیوارها شده و جایگزینی موثر برای روش‌های سنتی و مرسوم مثل وال پست است.

سیستم وال مش چیست؟

وال مش، راه‌حل جدید برای تقویت دیوارهای غیرسازه‌ای و فناوری نوین ترکیب مش و شبکه‌های الیافی با ملات گچ یا سیمانی برای تقویت و مهار دیوارها است که بر پایه کامپوزیت‌های سیمانی مسلح شده با پارچه (FRCM) عرضه می‌شود. روش وال مش برای نخستین بار در پیوست شش استاندارد 2800 تحت عنوان «مسلح کردن دیوار با شبکه الیاف» معرفی گردید و به عنوان یکی از روش‌های مدرن برای تقویت دیوارها در ساختمان‌های بتنی و فولادی شناخته می‌شود.

وال مش به منظور تثبیت سطوح عمودی ناپایدار طراحی شده که به پوشش‌دهی و جلوگیری از ترک‌خوردگی کمک می‌کند. این سیستم از توری انعطاف‌پذیر ساخته شده از رشته‌های خاصی از الیاف شیشه تشکیل شده است و هنگام قرار گرفتن در ملات پایه مرطوب، استحکام فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌دهد. این فناوری توانسته به‌سرعت به جایگاه قابل توجهی در بازار صنعت ساختمان دست یابد و در پروژه‌های مختلفی مانند مسکن ملی به عنوان گزینه‌ای موثر مورد استفاده قرار گیرد.

یکی از مزایای اصلی وال مش در مقایسه با روش‌های سنتی مانند وال پست، کاهش هزینه‌ها و سهولت در اجراست. استفاده از مصالحی مانند مش و پلاستر موجب افزایش سرعت اجرا و کاهش هزینه‌های کلی پروژه می‌شود. بنابراین، این روش به عنوان یک راهکار اقتصادی و کارآمد در پروژه‌های ساختمانی جایگزین روش‌های قدیمی شده است.

معرفی وال مش
وال مش چیست؟

مواد مورد استفاده در ساخت وال مش

وال مش سیستم نوین برای تقویت دیوارها است که به دلیل استفاده از مصالح ساده‌تر و کارآمدتر نسبت به وال پست‌های مرسوم، به انتخابی محبوب در صنعت ساخت و ساز تبدیل شده است. مصالح اصلی تشکیل‌دهنده وال مش شامل توری فایبرگلاس، پلاستر و نبشی می‌شوند:

  • توری فایبرگلاس: این توری به دو نوع E-glass و AR-glass تقسیم می‌شود و بسته به نیاز پروژه مورد استفاده قرار می‌گیرد. توری فایبرگلاس باعث تقویت انسجام دیوار و افزایش مقاومت آن در برابر نیروهای جانبی می‌شود.
  • پلاستر: پلاستر وال مش به‌عنوان پوشش روی توری عمل می‌کند و استحکام بیشتری به دیوار می‌بخشد. این پلاستر می‌تواند از نوع سیمانی یا گچی باشد و انتخاب آن بر اساس نوع دیوار و الزامات پروژه انجام می‌گیرد.
  • نبشی‌ها: نبشی‌ها به‌عنوان مهارهایی عمل می‌کنند که دیوار را به سازه اصلی متصل می‌سازند و از جابجایی آن جلوگیری می‌کنند. این عنصر برای پایداری و ایمنی دیوارها ضروری است.

انواع گوناگون سیستم وال مش بشناسید!

وال مش‌ها به دو دسته اصلی وال مش سرتاسری و وال مش نواری تقسیم می‌شوند که هرکدام مزایای خاص خود را دارند. وال مش سرتاسری تمام سطح دیوار را با مش فایبرگلاس می‌پوشاند. در مقابل، وال مش نواری نوعی است که توری فایبرگلاس به صورت نواری و با فواصل مشخص روی دیوار نصب می‌شود. انتخاب نوع وال مش باید با توجه به مش فایبرگلاس موجود در بازار و شرایط خاص پروژه انجام شود و این مسئولیت بر عهده طراح وال مش است. به‌عبارتی، انتخاب نوع وال مش مشابه انتخاب میلگرد در بتن است که با توجه به شرایط بازار و نوع پروژه توسط طراح و محاسب ساختمان مشخص می‌گردد. نکته: حداقل گرماژ مش انتخابی در وال مش سرتاسری (۵۰ گرم بر متر مربع) کمتر از حداقل گرماژ مش در وال مش نواری (۱۰۰ گرم بر متر مربع) است.

نکات مهم در انتخاب مصالح وال مش

برای انتخاب مصالح مناسب مطابق با ضوابط پیوست شش استاندارد 2800، نکات زیر باید رعایت شود:

  • اگر پلاستر از جنس سیمان باشد، استفاده از الیاف شیشه مقاوم به قلیا (AR-glass) با مقاومت تسلیم بیش از 1000 مگاپاسکال توصیه می‌شود.
  • در صورت استفاده از پلاستر گچی، می‌توان از الیاف شیشه E-glass با همان مقاومت مجاز استفاده کرد.
  • در اجرای نواری وال مش، حداقل مقدار الیاف مورد نیاز 100 گرم بر مترمربع و برای مهار دیوار به روش سرتاسری، 50 گرم بر مترمربع است.

عوامل موثر در انتخاب نوع وال مش کدامند؟

انتخاب نوع وال مش به عوامل متعددی بستگی دارد:

  1. نوع ساخت و ساز مانند ساختمان‌ مسکونی است، تجاری یا صنعتی
  2. شرایط محیطی و عواملی مانند رطوبت، دما و وجود مواد شیمیایی در محیط
  3. نیازمندی‌های ساختاری ازجمله بارهای وارده، مقاومت در برابر زلزله و سایر نیروهای جانبی
  4. بودجه موجود برای خرید و نصب وال مش
  5. دسترسی به مصالح
  6. تجربه و تخصص پیمانکار در کار با انواع مختلف وال مش
  7. رعایت استانداردهای ملی و بین‌المللی در انتخاب نوع وال مش
  8. میزان سرعت مورد نیاز در اجرای پروژه
عوامل تاثیر گذار در انتخاب نوع وال مش
عوامل موثر در انتخاب نوع وال مش کدامند؟

5 کاربرد مهم وال مش که شاید ندانید!

وال مش به عنوان سیستم موثر برای مهار دیوارها، در پروژه‌های ساختمانی مختلف کاربردهای گسترده‌ای دارد. این سیستم به طور خاص برای دیوارهای داخلی و خارجی طراحی شده و به بهبود پایداری دیوارهای غیرباربر کمک می‌کند.

  • تقویت دیوارهای غیرباربر
  • افزایش پایداری و مقاومت دیوارها در برابر نیروهای جانبی
  • کاربرد در انواع ساختمان‌های مسکونی چندطبقه، مدارس و مراکز آموزشی، بیمارستان‌ها، مراکز خرید، پروژه‌های انبوه‌سازی
  • کاربرد در پروژه‌های خاص برای مثال پس از حادثه ساختمان پلاسکو، از وال مش برای تقویت دیوارها و افزایش پایداری در پروژه‌های بازسازی استفاده شد.
  • سیستم مهار دیوار در ساختمان‌های شهری به ویژه در پروژه‌های بزرگ و خاص

با 8 مزیت استفاده از وال مش آشنا شوید!

استفاده از سیستم وال مش به‌عنوان راهکار نوین در تقویت دیوارها، مزایای متعددی به همراه دارد که به کیفیت و کارایی پروژه‌های ساختمانی کمک می‌کند. در ادامه به مهم‌ترین مزایای این سیستم اشاره می‌شود:

  1. حذف نیاز به وادارها: وال مش نیازی به وادارهای افقی و عمودی ندارد. این تکیه‌گاه‌ها در سیستم وال پست برای مهار دیوار در برابر نیروهای خارجی مانند باد و زلزله استفاده می‌شوند، اما در وال مش با افزایش ظرفیت باربری خمشی دیوار این نیاز برطرف شده است.
  2. حذف میلگرد بستر: در روش‌های سنتی، نصب میلگرد بستر برای تقویت دیوار زمان‌بر و هزینه‌بر است. وال مش با حذف این نیاز، سرعت و کارایی نصب را افزایش و هزینه‌های پروژه را کاهش می‌دهد.
  3. اجرا بدون تخریب: وال مش به‌طور مستقیم روی دیوارهای موجود در ساختمان‌های قدیمی نصب می‌شود، بدون اینکه نیازی به تخریب و دیوارچینی مجدد باشد. این ویژگی موجب صرفه‌جویی در زمان و هزینه خواهد شد.
  4. سادگی در اجرا: اجرای وال مش به دلیل عدم نیاز به مهارت‌های تخصصی، برای کارگران ساده نیز امکان‌پذیر است. این سیستم با استفاده از لایه‌ای از پلاستر و مش فایبرگلاس به‌راحتی نصب می‌شود و نیازی به اتصالات پیچیده ندارد.
  5. کاهش ترک‌خوردگی دیوارها: تفاوت در ضریب انبساط حرارتی بین مصالح در سیستم وال پست می‌تواند منجر به ترک‌خوردگی دیوارها شود. در وال مش، توری‌های فایبرگلاس با سایر مصالح همخوانی بهتری دارند و این موضوع به کاهش ترک‌خوردگی پس از نازک‌کاری کمک می‌کند.
  6. کاهش زمان و هزینه پروژه: با حذف مراحل پیچیده، وال مش به پیمانکاران این امکان را می‌دهد که پروژه‌ها را سریع‌تر و با هزینه کمتری به‌ویژه در پروژه‌های بزرگ به اتمام برسانند.
  7. تقویت موثر دیوارها: به‌عنوان سیستم تقویت‌کننده موثر، دیوارها را در برابر نیروهای جانبی مقاوم‌تر می‌کند و باعث افزایش ایمنی و پایداری ساختمان‌ها می‌شود.
  8. کاهش خطرات ایمنی: حذف تجهیزات سنگین و مراحل پیچیده، خطرات ایمنی را کاهش می‌دهد. با توجه به این مزایا، وال مش به‌عنوان گزینه کارآمد و مقرون‌به‌صرفه برای تقویت دیوارها در پروژه‌های ساختمانی شناخته می‌شود، به‌ویژه در شرایطی که نیاز به صرفه‌جویی در هزینه و زمان وجود دارد.

گام به گام مراحل اجرای سیستم وال مش

یکی از راهکارهای تقویت دیوار، مسلح کردن آن‌ها با شبکه الیاف است. در این روش، خمش دیوار به صورت یک‌طرفه و عمودی انجام می‌شود، به طوری که نیازی به وادار نیست و طول دیوار محدودیتی ندارد. در این حالت، استفاده از نوار شبکه الیاف در لبه‌های دیوار و کنار بازشوها الزامی است. اجرای سیستم وال مش به‌طور متفاوتی از وال پست انجام می‌شود، زیرا این فرایند پس از اتمام دیوارچینی صورت می‌گیرد و شامل مراحل ساده‌ای است.

ابتدا، یک لایه پلاستر وال مش از نوع سیمانی یا گچی، روی دیوار اجرا می‌شود. سپس توری وال مش که از فایبرگلاس ساخته شده، روی سطح دیوار نصب می‌گردد. این توری به افزایش مقاومت و یکپارچگی دیوار کمک کرده و استحکام کلی آن را بهبود می‌بخشد. در مرحله بعد، پلاستر مخصوص وال مش روی توری اعمال می‌شود. وظیفه اصلی پلاستر، چسباندن توری به دیوار و افزایش پایداری آن است. پلاستر به دو روش می‌تواند اجرا شود: پاششی دستی و پاششی با دستگاه.

در روش دستی، پلاستر به‌طور یکنواخت روی توری پاشیده می‌شود، در حالی که در روش دستگاهی، این عمل با سرعت و دقت بیشتری انجام می‌گیرد. در نهایت، نبشی‌های وال مش در بالا و پایین دیوار نصب می‌شوند تا از جابجایی‌های خارج از صفحه جلوگیری کرده و توانایی تحمل برش‌های ناشی از بارهای لبه فوقانی دیوار را داشته باشند.

اگر کف‌سازی حداقل ۵۰ میلیمتر در پایین دیوار وجود داشته باشد، نیازی به نصب نبشی پایینی نیست. در این روش، اگر نازک‌کاری از جنس سیمان باشد، الیاف شیشه مقاوم به قلیا (AR-Glass) با مقاومت تسلیم بالای ۱۰۰۰ مگاپاسکال مناسب است؛ و اگر نازک‌کاری از جنس گچ باشد، الیاف شیشه E-Glass با همین مقاومت نیز قابل استفاده است.

اجرای وال مش
نحوه اجرای وال مش

وال مش یا وال پست: عملکرد وال مش دیوار

بعد از اتفاق ناگوار زلزله سر پل ذهاب در ایران، ضرورت طراحی روش‌های موثر برای مهار دیوارها مطرح شد و توجه مهندسان ساختمان به اجزای غیرسازه‌ای و دیوارهای جداکننده جلب گردید. در این راستا، وال مش به‌عنوان راهکار جدید و تازه نفس برای تقویت دیوارها در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله و باد معرفی و در آیین‌نامه‌ها به‌عنوان روش موثر تایید شد.

برای درک بهتر عملکرد وال مش، ابتدا باید عملکرد وال پست را بررسی کرد. وال پست دو وظیفه اصلی دارد: محدود کردن طول آزاد دیوار و انتقال بارهای افقی به تیرها. همچنین، این سیستم، دیوار را از قاب ساختمان جدا کرده و اجازه می‌دهد دیوار به‌طور مستقل حرکت کند.

در مقابل، در سیستم وال مش، عملکرد دیوار به‌طور متفاوتی انجام می‌شود. در این سیستم، خمش دیوار به‌صورت یک‌طرفه است و نیازی به توزیع بار در دو راستای افقی و قائم وجود ندارد. ظرفیت خمشی دیوار در وال مش با فرض اینکه کشش توسط مش و فشار توسط بلوک‌ها تحمل می‌شود، بر اساس روابط موجود در آیین‌نامه‌ها محاسبه می‌گردد.

علاوه بر این، در وال مش، نبشی‌ها فقط در بالا و پایین قاب نصب می‌شوند، در حالی که در وال پست، نبشی‌ها در بالا، پایین و کناره‌های ستون‌ها اجرا می‌شوند. این ویژگی باعث کاهش پیچیدگی و هزینه‌ها در اجرای وال مش می‌شود. در نهایت، سیستم وال مش با ارائه یک راه‌حل ساده‌تر، کارآمدتر و اقتصادی‌تر نسبت به وال پست، به‌عنوان گزینه مناسب برای تقویت دیوارها و جلوگیری از جابجایی آن‌ها شناخته می‌شود. این سیستم، به مهندسان این امکان را می‌دهد که با اطمینان بیشتری دیوارها را در برابر نیروهای جانبی مقاوم کنند.

ویژگی‌های سیستم وال مش استاندارد

قبل از خرید وال مش، آشنایی با ویژگی‌های استاندارد این سیستم اهمیت زیادی دارد. به همین منظور، ضوابط موجود در آخرین ویرایش نشریه شماره 714 به عنوان منبع اصلی بررسی می‌شود.

طبق این ضوابط، در استفاده از پلاستر سیمانی، توری وال مش استاندارد باید از الیاف شیشه مقاوم به قلیا تشکیل شده باشد. این الیاف باید دارای مقاومت تسلیم بالای 1000 مگاپاسکال باشند. توری به کار رفته در این سیستم، از یک ساختار شبکه‌ای متشکل از نخ‌های ممتد و به هم پیوسته تشکیل شده که علاوه بر مقاومت کششی بالا در هر دو جهت، دارای مقاومت شیمیایی مطلوب نیز هست. فاصله بین چشمه‌ها در این شبکه باید بین 5 تا 10 میلی‌متر باشد.

در محیط‌های سیمانی با pH بالای 12.5، الیاف شیشه ممکن است تحت تاثیر قلیا قرار گرفته و مقاومت خود را از دست بدهند. به همین دلیل، استفاده از الیاف شیشه مقاوم به قلیا (AR) که حداقل 16 درصد زیرکونیا دارند، ضروری است. برای تایید کیفیت توری وال مش استاندارد، آزمون‌هایی نظیر تعیین مقاومت کششی، درصد زیرکونیا و مقاومت به قلیا اجرا می‌شود.

در بخش پلاستر سیمانی، نسبت ترکیب سیمان به سنگدانه باید 1 به 2 باشد و استفاده از پوزولان‌ها به عنوان جایگزین بخشی از سیمان نیز مجاز است. حداکثر اندازه سنگدانه نباید بیشتر از نصف فاصله بین چشمه‌ها باشد. بر اساس نشریه 714، حداقل مقاومت پلاستر برای وال مش باید 30 مگاپاسکال باشد، که به انتخاب مصالح استاندارد برای این سیستم اهمیت می‌دهد. توجه به این ویژگی‌ها و انتخاب مواد مناسب، تضمین‌کننده عملکرد موثر و دوام بالای وال مش در پروژه‌های ساختمانی خواهد بود.

آیا وال مش مورد تایید نظام مهندسی و آیین‌نامه‌های ساختمان است؟

یکی از سوالات رایجی که همکاران فنی در پلی می با آن مواجهند، مربوط به تایید وال مش توسط سازمان نظام مهندسی ساختمان است. این نگرانی برای پیمانکاران، ناظران و طراحان ساختمانی اهمیت ویژه‌ای دارد و هر گروه از زاویه خاص خود به این موضوع می‌نگرد.

پیمانکاران به دنبال اطمینان از دریافت پایان کار از شهرداری هستند، طراحان خواستار تایید طرح‌های خود از سوی نظام مهندسی‌ و مهندسان ناظر هم نگران تایید روش‌های مهار دیوار توسط بازرسان سازمان هستند. خوشبختانه باید بگوییم که جای نگرانی نیست و وال مش در پیوست شش استاندارد 2800 و همچنین نشریه 714 تایید شده است. این یعنی این سیستم از دیدگاه مقررات ملی ساختمان و سازمان‌های معتبر مانند نظام مهندسی به رسمیت شناخته شده است.

یکی از بندهای تاییدکننده وال مش در آیین‌نامه‌های ساختمان، پیوست ششم آیین‌نامه طراحی ساختمان‌ها در برابر زلزله است. در بند 6-1-4-2-11-1 به وضوح اشاره شده که استفاده از شبکه الیاف، روشی موثر و نوآورانه برای تقویت دیوارها در برابر بارهای باد و زلزله است.

رفع ممنوعیت استفاده از وال مش

رفع ممنوعیت وال مش
رفع ممنوعیت استفاده از وال مش

هرچند وال مش به عنوان سیستم موثر برای مهار دیوارهای غیرباربر، به خاطر کارایی و سرعت بالای خود در صنعت ساخت‌وساز مورد استقبال قرار گرفته است، اما در سال‌های اخیر، استفاده از این سیستم در برخی پروژه‌ها با چالش‌هایی مواجه شد. عمده مشکلات ناشی از عدم آشنایی برخی طراحان با اصول محاسباتی وال مش و نظارت ناکافی مهندسان ناظر بر اجرای صحیح آن بود. همچنین، برخی افراد با استفاده از مصالح نامناسب و اجرای نادرست، باعث ایجاد نواقص و نگرانی‌هایی در مورد ایمنی این سیستم شدند. به همین دلیل، در سال گذشته، اجرای وال مش به‌طور موقت تنها در دیوارهای پیرامونی ساختمان‌ها ممنوع شد.

هدف از این ممنوعیت، تدوین استانداردهای دقیق و ایجاد مستندات لازم برای طراحی، اجرا و کنترل کیفی وال مش بود تا استفاده از آن در پروژه‌ها به شکل اصولی و مطابق با استانداردها از سر گرفته شود. در تابستان 1403، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ایران روی دستورالعمل جامعی تحت عنوان «دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی» کار کرد. این دستورالعمل به‌عنوان مرجع کامل، تمامی جنبه‌های طراحی و اجرای وال مش را مورد توجه قرار می‌دهد و به‌گونه‌ای تهیه شده که ضمن ارائه روش‌های اجرایی استاندارد، تمامی مراحل از کنترل کیفی تا دریافت تاییدیه‌های نظارتی را شامل می‌شود. انتظار می‌رود با انتشار این دستورالعمل، ممنوعیت استفاده از وال مش به‌طور کامل برطرف شود و این سیستم دوباره به‌عنوان یکی از روش‌های موثر در مهار دیوارهای غیرباربر مورد استفاده قرار گیرد.

هزینه اجرای وال مش چقدر است؟ عوامل تاثیر گذار بر آن چیست؟

یکی از سوالات پرتکرار در مورد استفاده از وال مش، عوامل اثرگذار بر هزینه اجرای آن است. براساس بررسی‌های انجام‌شده و به استناد پیوست شش استاندارد 2800، هزینه اجرای وال مش به طور قابل توجهی کمتر از هزینه‌های مربوط به وال پست است. این مزیت قیمت‌گذاری، به‌ویژه در پروژه‌هایی با متراژ بالا، تاثیر مثبتی بر کاهش هزینه‌های کلی پروژه دارد. هزینه نهایی اجرای وال مش تحت تاثیر نوع و کیفیت مصالح مصرفی مانند توری و پلاستر قرار دارد. همچنین، دستمزد اجرای کار توسط نیروی متخصص نیز یکی دیگر از عوامل تعیین کننده هزینه است. نحوه استفاده از وال مش، به‌صورت نواری یا سرتاسری، می‌تواند بر مقدار پلاستر مصرفی اثر گذاشته و در نتیجه هزینه‌ها را تغییر دهد.

مزایای استفاده از وال مش نسبت به روش‌های سنتی مهار دیوار چیست؟

استفاده از وال مش به عنوان سیستم مهار دیوار، مزایای قابل توجهی نسبت به روش‌های سنتی دارد:

  • کاهش هزینه‌ها به دلیل استفاده از مصالح سبک و کارآمد، حذف نیاز به وادارها و اجزای اضافی
  • سرعت در اجرا و کاهش زمان اجرایی پروژه به‌خصوص در پروژه‌های با زمان محدود
  • کاهش فشار روی سازه‌های زیرین و بهبود پایداری به‌خاطر وزن سبک که بار اضافی کمتری به سازه تحمیل می‌کند.
  • انعطاف‌پذیری در طراحی و قابلیت استفاده برای انواع دیوارهای سیمانی، سفالی، آجری
  • بهبود استحکام و پایداری دیوارها در برابر نیروهای جانبی مانند باد و زلزله
  • کاهش نیاز به نگهداری به دلیل مقاومت بالا در برابر عوامل محیطی
  • کاهش زباله‌های ساختمانی به‌دلیل عدم نیاز به مصالح اضافی و سازگاری با محیط زیست

سیستم وال مش در آیین‌نامه‌های ساختمانی

سیستم وال مش به دلیل نوین بودن، نیازمند تدوین ضوابط جامع و یکپارچه در زمینه انتخاب مصالح، طراحی و اجرا است. در حال حاضر، این ضوابط در آیین‌نامه‌های مختلف پراکنده است و آشنایی با آن‌ها برای طراحان و مجریان الزامی است.

آیین‌نامه‌های داخلی:

  • پیوست شش استاندارد 2800: این آیین‌نامه به ضوابط انتخاب مصالح و نحوه اجرای وال مش می‌پردازد، اما اطلاعات آن جامع نیست و فرض خمش یک‌طرفه را در طراحی مطرح می‌کند.
  • نشریه 714: در ویراست 1401، فصل 12 این نشریه به طراحی و اجرای وال مش اختصاص دارد و فرمول‌ها و دیتیل‌های اجرایی را به‌طور کامل ارائه می‌دهد.
  • نشریه 819: این نشریه جزئیات محدودی از وال مش را ارائه می‌دهد که دارای اشکالات ترسیمی است، به‌ویژه در زمینه استفاده از نبشی‌ها.
  • نشریه 729: این نشریه جزئیات دقیق‌تری در مورد طراحی نبشی‌ها در سیستم وال مش ارائه می‌دهد.

آیین‌نامه‌های خارجی:

  • ACI-549: این آیین‌نامه به تکنولوژی‌های ماتریس سیمانی تقویت شده با الیاف شیشه‌ای (FRCM) می‌پردازد. سیستم وال مش به عنوان راهکاری برای تقویت دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر بار باد و زلزله در این دسته قرار می‌گیرد.
سیستم وال مش در آیین‌نامه‌های ساختمانی
سیستم وال مش در آیین‌نامه‌های ساختمانی

پیشنهاد می‌شود طراحان و مجریان ساختمان قبل از استفاده از سیستم وال مش، با آیین‌نامه‌های داخلی و اصول طراحی FRCM آشنا شوند تا از صحت محاسبات و انتخاب مصالح مناسب اطمینان حاصل کنند. این آشنایی کیفیت و عملکرد پروژه‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای را بهبود می‌بخشد.

مشاوره خرید وال مش از پلی می: از کجا وال مش بخریم؟

کیفیت و برند تولیدکننده تاثیر قابل‌توجهی بر قیمت نهایی وال مش دارد. یکی از مهم‌ترین اجزای این سیستم، توری وال مش است که به دلیل نقش حیاتی آن در تقویت دیوارها، باید از کیفیت بالایی برخوردار باشد. این توری‌ها در انواع و مدل‌های مختلف تولید می‌شوند و انتخاب مناسب آن‌ها نیازمند دقت و دانش تخصصی است.

شرکت پلی می با تکیه بر تجربه و تخصص خود، انواع محصولات وال مش را با رعایت استانداردهای لازم به خریداران ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات در مورد قیمت روز و خرید مطمئن این محصول، می‌توانید با کارشناسان متخصص پلی می تماس بگیرید. آن‌ها مشاوره کاملی در اختیار شما قرار خواهند داد تا از انتخاب بهترین گزینه برای پروژه خود مطمئن شوید.

کلام آخر

در این مطلب به‌دنبال پاسخی برای این پرسش بودیم که وال مش چیست، چه مزایایی دارد و ویژگی‌های آن در مقایسه با روش‌های سنتی کدامند. وال مش با ترکیب اجزایی چون توری، پلاستر و نبشی، مزایای قابل توجهی از جمله کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت اجرا را ارائه می‌دهد و به عنوان جایگزین موثری برای روش‌های سنتی وال پست به‌شمار می‌آید. این توری‌ها در انواع و مدل‌های مختلف تولید می‌شوند و انتخاب مناسب آن‌ها نیازمند دقت و دانش تخصصی است. برای انتخاب می‌توانید با کارشناسان و متخصصان شرکت پلی می تماس بگیرید.

سوالات متداول

وال مش یک سیستم نوین برای تقویت دیوارهای غیرسازه‌ای است که با استفاده از مش فایبرگلاس، پلاستر و نبشی طراحی می‌شود. این سیستم برای تقویت دیوارها در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله و باد به کار می‌رود و به عنوان جایگزینی برای روش‌های سنتی وال پست استفاده می‌شود.

استفاده از وال مش مزایای زیادی دارد از جمله کاهش هزینه‌ها، افزایش سرعت اجرا، حذف نیاز به وادارهای افقی و عمودی، کاهش ترک‌خوردگی دیوارها و امکان اجرا بدون تخریب. این مزایا باعث کاهش هزینه‌ها و زمان پروژه‌های ساختمانی می‌شود.

مصالح اصلی وال مش شامل توری فایبرگلاس، پلاستر (سیمانی یا گچی) و نبشی‌ها هستند که به استحکام دیوارها و تقویت آن‌ها کمک می‌کنند.

اجرای وال مش ابتدا با نصب یک لایه پلاستر سیمانی یا گچی آغاز می‌شود. سپس توری فایبرگلاس روی دیوار نصب و پلاستر مخصوص روی آن اعمال می‌شود. در نهایت، نبشی‌ها برای تثبیت دیوار و جلوگیری از جابجایی در بالا و پایین نصب می‌شوند.

در سیستم وال پست، دیوارها با استفاده از وادارها و میلگرد تقویت می‌شوند، اما در وال مش، نیازی به وادارها نیست و توری فایبرگلاس و پلاستر برای تقویت دیوار استفاده می‌شود. این باعث کاهش پیچیدگی، هزینه و زمان اجرا می‌شود.

بله، وال مش در پیوست شش استاندارد 2800 و نشریه 714 تایید شده است و به‌عنوان یک روش موثر برای تقویت دیوارها در برابر بارهای جانبی مانند باد و زلزله به رسمیت شناخته شده است.

عوامل موثر در هزینه اجرای وال مش شامل نوع مصالح مصرفی، دستمزد کارگران، میزان پلاستر مصرفی و نوع اجرای سیستم (نواری یا سرتاسری) هستند که می‌توانند هزینه‌ها را تغییر دهند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

+ 6 = 11